Τρίτη 25 Ιουλίου 2017

Βιβλίο: Η Βιβλιοθήκη της Ιεράς Μονής Κοιμήσεως της Θεοτόκου Ψαρών

 
 Σήμερα θα πρωτοτυπήσω και δεν θα σας γράψω για παλιά βιβλία που τυχαία ανακάλυψα αλλά για ένα βιβλίο που μόλις εκδόθηκε. Το πόνημα του π. Ιωακείμ Αρχοντού για την βιβλιοθήκη του Μοναστηριού των Ψαρών.
     Για τον Ψαριανό αρχιμανδρίτη Ιωακείμ Αρχοντό ίσως δεν χρειάζονται ιδιαίτερες συστάσεις. Με σπουδές στην Ιατρική και την Θεολογία , μεταπτυχιακό στην Ιστορία και ένα διδακτορικό στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο που βαίνει προς την ολοκλήρωση του , είναι ένας από του ελάχιστους Ψαριανούς που μελέτα την ιστορία του νησιού σε βάθος. Παράλληλα υπηρέτησε τα Ψαρά ως εφημέριος του νησιού για 13 έτη ενώ σήμερα είναι Ιεροκήρυκας της Ι. Μ. Κηφισίας με σημαντικό έργο. Τα γραπτά του πάντα τεκμηριωμένα με μελέτη σε βάθος.
     Το ίδιο συνέβη και σε αυτό το βιβλίο. Μια μελέτη εξονυχιστική στα 500 και πλέον βιβλία που φυλάσσονται στο Μοναστήρι των Ψαρών. Με επιστημονική μεθοδολογία καταγράφει και μελετά κάθε αντίτυπο χωριστά καταγράφοντας για πρώτη φορά το σύνολο των βιβλίων. Παράλληλα μελετά τις σημειώσεις στις σελίδες των βιβλίων και αναζητά πρόσωπα και γεγονότα πίσω από αυτές, τεκμηριώνοντας πάμπολλες ιστορίες που διασώθηκαν από την προφορική παράδοση. Όπως είναι π.χ. η παρουσία Βούλγαρων μοναχών, μετά την καταστροφή των Ψαρών, στο μοναστήρι και η εκδίωξή τους από τον ψαριανό ιερομόναχο Αθανάσιο Βρούλο. Τέλος ποσοτικοποιεί τα δεδομένα και εξάγει στατικά συμπεράσματα.
     Αν και αρχικά κάποιος θα νόμιζε ότι είναι ένα καθαρά επιστημονικό βιβλίο που απευθύνετε σε επιστήμονες μελετητές της ιστορίας, εν τέλει πρόκειται για ένα ευκολοανάγνωστο βιβλίο που αφενός έχει την ιστορική μελέτη και επιστημονική τεκμηρίωση αλλα από την άλλη δίνει στον αναγνώστη πλήθος πληροφορίων για πρόσωπα και γεγονότα των Ψαρών τους τελευταίους δυο αιώνες.
     Το βιβλίο τυπώθηκε τον Ιούνιο του 2017 από το Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών με την ευγενική χορηγία του κ. Γ. Αχνιώτη. Τα έσοδα από την πώληση του παραχωρήθηκαν από τον συγγραφέα στην Ιερά Μονή Κοιμήσεως Θεοτόκου Ψαρών.

Ας δούμε πως περιγράφει το βιβλίο ο ίδιος ο συγγραφέας. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

     Η βιβλιοθήκη της Ιεράς Μονής Κοιμήσεως της Θεοτόκου Ψαρών αποτελείται από παλαίτυπα κυρίως και από χειρόγραφα βιβλία. Η απαρχή της συγκροτήσεώς της συμπορεύεται με την ίδρυσή της, όμως η καταστροφή της Μονής από τους Τούρκους (1824) προκάλεσε μεταξύ άλλων τον ολοσχερή σχεδόν αφανισμό της. Από το δεύτερο μισό του 19ου αι. λαμβάνει χώρα η ουσιαστική επανασυγκρότηση και ο εντυπωσιακός εμπλουτισμός με συνεχείς προσκτήσεις. Η καθοδική πορεία άρχισε να γίνεται αισθητή από την περίοδο του Μεσοπολέμου, ενώ αποκρυσταλλώθηκε στη δεκαετία του 1970, συμβαδίζοντας αναπόφευκτα με τη συνεχώς φθίνουσα μοναχική παρουσία.
     Ο σκοπός του παρόντος πονήματος είναι πολλαπλός. Βασικές επιδιώξεις ήταν η γνωστοποίηση της παρουσίας των βιβλίων, η καταγραφή, η λεπτομερής περιγραφή και η διαφύλαξή τους, η αναλυτική μελέτη και η ερμηνευτική προσέγγιση των παρεχόμενων στοιχείων· επίσης η καλύτερη γνώση και η ευρύτερη σπουδή της κοινωνικής οργάνωσης, δομής και πνευματικής βιοτής τόσο της μοναστικής όσο και της ψαριανής κοινωνίας, ακόμη και της ιστορίας των ατομικών και συλλογικών νοοτροπιών, και τέλος η αναζήτηση και η επαφή με τα εμφαινόμενα πρόσωπα στην ιστορική τους διάσταση.

Το εξώφυλλο του βιβλίου κοσμεί ζωγραφική απεικόνιση
 του Μοναστηριού το 1863 από χειρόγραφο της βιβλιοθήκης

Το βιβλίο μπορείτε να προμηθευτείτε από :

*Tο βιβλιοπωλείο του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών
   Βασ. Κωνσταντίνου 48, 116 35 Αθήνα
   Τηλ. 210.7273942

*Tο περίπτερο του Μορφωτικού και εξωραϊστικού συλλόγου Ψαρών Κ. Κανάρης στα Ψαρά

*Στον Ι.Ν. Μεταμορφώσεως Σωτήρος στα Ψαρά

*Και φυσικά στο Μοναστήρι των Ψαρών.



Ανδρέας Μ. Καραγιώργης

Κυριακή 23 Ιουλίου 2017

Μια παράξενη Ψαριανή σημαία ( ; )

 
 Πέρα από την γνωστή Ψαριανή σημαία της Επανάστασης του 1821,  που έχω περιγράψει --> εδώ , υπάρχει μια η οποία τα τελευταία χρόνια έχει κάνει την εμφάνιση της ως σημαία των Ψαρών. Χρησιμοποιείτε κυρίως στο ίντερνετ σε άρθρα για τα Ψαρά και πρόσφατα από το πρατήριο καυσίμων των Ψαρών για να κοσμήσει στην πρόσοψή του. Είναι όμως πραγματικά σημαία των Ψαρών; Η αλήθεια είναι ότι ανήκει στα «Ψαρά» αλλα όχι το νησί. Είναι η σημαία του θωρηκτού «Ψαρά» που πήρε το όνομα του για να τιμηθεί το νησί και η προσφορά του στον απελευθερωτικό αγώνα. 
     Πρόκειται για μια σημαία στα ίδια χρώματα με την Ψαριανή, κόκκινο και λευκό. Όμως τα σύμβολα είναι ενωμένα σε μια σύνθεση στο κέντρο πατώντας πάνω σε μία ανεστραμμένη προς τα πάνω ημισέληνο ενώ απουσιάζει και το άστρο. Αναγράφονται οι λέξεις «Ελευθερία ή Θάνατος» εκατέρωθεν της σύνθεσης καθώς και η λέξη Ψαρά όχι όμως στην κορυφή του σταυρού όπως στην κανονική σημαία των Ψαρών.
     Δεν γνωρίζουμε από ποιόν επινοήθηκε η συγκεκριμένη σημαία, όμως είναι σχεδόν βέβαιο ότι είναι αρκετά μεταγενέστερη από την Επανάσταση. Αφενός γιατί δεν αναφέρετε σε καμιά πηγή της περιόδου της επανάστασης ούτε έχει διασωθεί , αφετέρου δεν έχει καμία ομοιότητα , πέρα της χρήσεις ίδιων συμβόλων, ούτε με τις σημαίες της Ύδρας και των Σπετσών, αλλά ούτε με της διασωθείσες Ψαριανές σημαίες. (βλ. άρθ. για ψαριανή σημαία -> εδώ
     Παρόλα αυτά παραμένει μια ηρωική σημαία καθώς το Θωρηκτό Ψαρά συμμετείχε σε όλες της ηρωικές ναυμαχίες του ελληνοτουρκικό πολέμου του 1897 και των Βαλκανικών πολέμων. Προσωπικά πιστεύω ότι η χρήση της ως υποκατάστατο της Ψαριανής σημαίας είναι λάθος και θα πρέπει να αποφεύγετε.
Η σημαία του θωρηκτού "Ψαρά" όπου ανέμιζε στο ιστίο του σε κάθε επιχείρηση.



Και λίγα λόγια για το θωρηκτό «Ψαρά»


 
το Θ/Κ ΨΑΡΑ σε καρτ ποστάλ εποχής
 Το Β.Π. Θ/Κ ΨΑΡΑ / 02 ναυπηγήθηκε μετά από παραγγελία της Ελληνικής Κυβέρνησης μεταξύ 1888-1890 στη Χάβρη με σχέδια και μελέτες του Γάλλου ναυάρχου Ντυπόν στα ναυπηγεία Forges et Chantiers de la Mediterranée της Γκρανβίλ. Ιδίου τύπου αδελφά πλοία ήταν τα Β.Π. Θ/Κ ΥΔΡΑ και ΣΠΕΤΣΑΙ.Ο Διοικητής (Πλοίαρχος Κ. Σαχτούρης και κατόπιν ο Υποναύαρχος Γ. Σταματέλλου) της Θωρηκτής Μοίρας είχε έδρα του το Θωρηκτό Ψαρά.
     Στον ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897 συμμετείχε με κυβερνήτη τον Ψαριανό Αντιναύαρχο Κ. Χατζηκυριάκο.
     Το 1899 αντιπροσώπευσε την Ελλάδα στη Μασσαλία στις εκδηλώσεις για την επέτειο της ιδρύσεώς της. Στην συνέχεια εκπροσώπησε την Ελλάδα στις εορτές της στέψης του Εδουάρδου Ζ΄ του Ηνωμένου Βασιλείου και στη συνέχεια πραγματοποίησε περιοδεία στη Βόρεια Θάλασσα και στη Βαλτική Θάλασσα.
     Συμμετείχε στους Βαλκανικούς Πολέμους (1912–1913) με Κυβερνήτη τον Πλοίαρχο Α. Μιαούλη, όπου και έλαβε μέρος στη ναυμαχία της Έλλης και στη ναυμαχία της Λήμνου.
     Στη συνέχεια για μακρύ χρονικό διάστημα χρησιμοποιήθηκε σαν Σχολή Ναυτοδιόπων στον Πόρο. Εκποιήθηκε και διαλύθηκε το 1932.

Ανδρέας Μ. Καραγιώργης