Το σπίτι του Μπουρλοτιέρη

Θυμάμαι όταν πρώτη φορά είδα σε ασπρόμαυρη φωτογραφία την επιγραφή που βρίσκεται στην πολυκατοικία που χτίστηκε στην θέση του σπιτιού του Κανάρη στην Κυψέλη, αναρωτήθηκα πως να ήταν εκείνο το σπιτάκι.

 Αργότερα διαβάζοντας έπλασα μια εικόνα αλλά και πάλι σκεφτόμουν ότι μέχρι  το 1967 που το γκρέμισαν θα υπήρχε κάποια φωτογραφία. Όσο όμως και αν έψαξα τίποτα δεν βρήκα. Και να που σημερα εντελώς τυχαία έπεσα με ένα μπλογκ για την κυψέλη που κάποιος είχε ανεβάσει φωτογραφίες που βρήκε στο Facebook  και τσουπ να και το σπίτι του Κανάρη!

Ας δουμε τι αναφερει το wikipedia

Η Οικία Κανάρη, το σπίτι που έζησε και πέθανε ο ήρωας της Ελληνικής Επανάστασης του 1821, Κωνσταντίνος Κανάρης (1790 - 1877), βρισκόταν στην οδό Κυψέλης αριθ. 56 στην Αθήνα.

Στα 1936, ο Χρ. Εμ. Αγγελομάτης δίνει μια λεπτομερή περιγραφή του σπιτιού, όταν υπήρχε ακόμη το σπίτι του Κανάρη: Στην πρόσοψη του σπιτιού υπήρχε ένα τεράστιο δωμάτιο με τζάκι στον τοίχο, όπου ο Κανάρης πέρασε μαζί με τη γυναίκα του τα χρόνια της ζωής του. Εκεί στον τοίχο κοντά στο τζάκι υπήρχαν μερικά χαράγματα, που ο ίδιος ο Κανάρης χάραζε μ' ένα σουγιά και που σήμαινε το καθένα κι ένα χρόνο της ζωής του. Δίπλα σ' αυτό το μεγάλο καθιστικό δωμάτιο ήταν το υπνοδωμάτιο του Κανάρη. Το σπίτι είχε στο πίσω μέρος του κήπο με πελώρια πεύκα κι ένα κιόσκι σαν ταράτσα, όπου ο Κανάρης περνούσε τα βράδια του.

Ο Κωνσταντίνος Κανάρης πέθανε στο σπίτι αυτό της Κυψέλης στις 2 Σεπτεμβρίου 1877, εν ενεργεία πρωθυπουργός, και τάφηκε με μεγάλες τιμές στο Α' Νεκροταφείο Αθηνών.

Μετά από χρόνια κι όταν ο Κανάρης είχε πια πεθάνει, ένα καφενείο-ζαχαροπλαστείο με τον τίτλο "Ο Κανάρης" κι ένα μανάβικο κατέλαβαν το κάτω μέρος του σπιτιού. Μια πινακίδα στον τοίχο, όπως λέει ο Αγγελομάτης, έγραφε πως στο σπίτι αυτό έζησε και πέθανε το 1877 ο "μπουρλοτιέρης" Κωνσταντίνος Κανάρης. Σήμερα, το σπίτι του Κανάρη έχει από χρόνια κατεδαφιστεί και στη θέση του έχει ανεγερθεί μια πολυώροφη πολυκατοικία. Στο υπέρθυρο της εισόδου της υπάρχει μια μαρμάρινη πλάκα που αναγράφει: "Εις τον χώρον εφ' ου ανηγέρθη η πολυκατοικία αυτή έκειτο η ταπεινή οικία εν τη οποία έζησε και απέθανεν εν έτει 1877 ο ήρως της Επαναστάσεως του 1821 ναύαρχος Κωνσταντίνος Κανάρης".

Λίγο παρακάτω από το σπίτι του Κανάρη υπάρχει η μικρή εκκλησία των Αγίων Αποστόλων, ιδιοκτησία της οικογένειας Κωνσταντίνου Κανάρη, όπου ο Κανάρης συνήθιζε να παρακολουθεί τη λειτουργία. Το στασίδι του, όπου καθόταν, είναι κλεισμένο με αλυσίδα και κανείς δεν έχει καθίσει σ' αυτό από τότε που πέθανε.

Ένας ανδριάντας του Κανάρη, με νησιώτικη φορεσιά και με το δαυλό στο δεξί χέρι, έτοιμος να πυρπολήσει την τουρκική ναυαρχίδα, έχει τοποθετηθεί προς τιμήν του στην Πλατεία Κυψέλης, φιλοτεχνημένος το 1876 από τον γλύπτη Λάζαρο Φυτάλη (1831 - 1909). Επίσης, μαρμάρινη προτομή του Κανάρη υπάρχει στο Πεδίον του 'Αρεως της Αθήνας, έργο του γλύπτη Μιχάλη Τόμπρου (1889 - 1974).

<--(Ανδριάντας Πλ. Κυψέλης)

                                                        (Προτομή Πεδίον Άρεως)-->

Πηγές :
*Χρ. Εμ. Αγγελομάτης: "Το Σπίτι του Μπουρλοτιέρη", περιοδ. "ΝΕΑ ΕΣΤΙΑ", τεύχος 231/1936, σελ. 1059-1060.
*Ζέττα Αντωνοπούλου: "Τα γλυπτά της Αθήνας" (Υπαίθρια Γλυπτική 1834 - 2004), Εκδ. ΠΟΤΑΜΟΣ, Αθήνα, 2003.
*Κάτια Μητροπούλου: "Αθήνα: Μνήμες και Κτήρια", α' έκδοση, Εκδόσεις "Ι. Σιδέρις", Αθήνα, 2004.

Στων Ψαρών την ολόμαυρη ράχη Ψαραντώνης - Κλίνης

Μια διαφορετική εκτέλεση-μελωποίηση του γνωστού επιγράμματος του Δ.Σολωμού σε στίχους, μουσική,μαντόλα και τραγούδι Λευτέρη Κλίνη (Σηκουάνα) και την συμμετοχή του μοναδικού Ψαραντώνη. Απολάυστε το...

Πηγή: http://solomantzaros.wordpress.com/2011/04/19/%CF%83%CF%84%CF%89%CE%BD-%CF%88%CE%B1%CF%81%CF%8E%CE%BD/#comment-3814

Ιερός Λόχος Η περίπολος των Ψαρών

Ιερός Λόχος :Η περίπολος των Ψαρών

Την παρακάτω ιστορία την είχα ακούσει πολλές φορές από τον παππού μου μιας και όταν οι Ιερολοχίτες αποβιβάστηκε στα Ψαρά κρύφτηκαν στο Φτελιό (στην εκκλησιά του Αγ Βασιλείου ) και από τους πρώτους που συνάντησαν στο νησί ήταν ο προπάππους μου Μαρκής Καραγιώργης. Σας την παραθέτω όπως την βρήκα σε ένα Blog Ειδικοδυναμήτων.: 

Πηγή: http://tolmwnnika.blogspot.com/2011/04/blog-post_7982.html

Πάντοτε πρέπει να γίνεται λεπτομερής συγκέντρωση πληροφοριών, εξονυχιστικός έλεγχος των υλικών και δοκιμές, πριν την ανάληψη μιας καταδρομικής επιχείρησης. Δεν έγινε μάλλον έτσι, στο τέλος του Μαρτίου του 1944, από μία περίπολο του Ιερού Λόχου που ανέλαβε αποστολή στα Ψαρά.
Η περίπολος των 10 ανδρών, οργανώθηκε από το Ιο Τμήμα του αντισυνταγματάρχη (τότε) Καλίνσκη και έλαβε την αποστολή να συλλάβει τη φρουρά του γερμανικού φυλακίου των Ψαρών που βρισκόταν, σύμφωνα με πληροφορίες, στην περιοχή Φάρου, να καταστρέψει τον ασύρματο του φυλακίου και να συλλέξει πληροφορίες.

Το βράδυ 29/30 Μαρτίου 1944 η περίπολος αναχώρησε από τη Βάση, χρησιμοποιώντας σαν πλωτό μέσο ένα γερμανικό συνοδό σκάφος G-58 που είχε κυριευθεί τις προηγούμενες ημέρες. Στις 0530ω. της επόμενης ημέρας, αποβιβάστηκε στα Ψαρά στον όρμο Κολυμπητής, βόρεια του νησιού, ανατολικά του Ακρ. Πριόνι και μετά από κίνηση μιάμισης ώρας έφτασε στο εξωκλήσι του Αγ. Βασιλείου, πίσω από τα βορεινά υψώματα του χωριού όπου κρύφτηκε μέχρι το βράδυ. Ένας άνδρας της περιπόλου ανέλαβε να έλθει σε επαφή με γνωστούς του κατοίκους του νησιού και να συγκεντρώσει ακριβείς πληροφορίες.

Το απόγευμα, επέστρεψε ο ιερολοχίτης φέρνοντας νέες πληροφορίες:

Το φυλάκιο δεν ήταν εκεί που νόμιζαν, δηλαδή στο φάρο του λιμανιού, αλλά σε ένααπομονωμένο φάρο νοτιοανατολικά του νησιού κοντά στο Ακρ. του Αγ. Γεωργίου.
Οι Γερμανοί ήταν 1 υπαξιωματικός και 7 οπλίτες
Το φυλάκιο προστατευόταν περιμετρικά από συρματόπλεγμα και η κύρια είσοδος ήταν από το Βορρά.
Ο σκοπός συνήθως είχε επάνω του πιστόλι και χειροβομβίδες. Δίπλα του υπήρχε στημένο οπλοπολυβόλο και ο τομέας του που επιτηρούσε ήταν νοτιοανατολικά του φάρου προς τη θάλασσα.
Η πόρτα του φυλακίου πάντα ήταν ανοικτή και αμέσως μετά την είσοδο βρισκόταν ο οπλοβαστός με τον οπλισμό των ανδρών.

Ο περιπολάρχης, έστειλε μήνυμα στον κυβερνήτη του σκάφους να βρίσκεται από τις 21.15ω. στα Αντίψαρα και να παρατηρεί την απέναντι ακτή των Ψαρών για συνθηματικό φως. Εκεί θα ήταν και το σημείο επιβίβασης της περιπόλου. Τον προειδοποίησε ότι πιθανόν να υπάρχει στη γύρω περιοχή και γερμανικό περιπολικό σκάφος.

Στη συνέχεια η περίπολος, αφού σχεδίασε τον τρόπο ενεργείας και έκανε τις τελικές προετοιμασίες, πήρε 2 νησιώτες σαν οδηγούς και κατά τις1900ω. κατευθύνθηκε προς το γερμανικό φυλάκιο. Για να είναι πιο άνετοι, άφησαν τον "περιττό" φόρτο σε μια αγροικία, πήραν μόνο οπλισμό και πυρομαχικά και έφυγαν. Μαζί όμως με τα τρόφιμα, άφησαν κατά λάθος;; και τις ..εκρηκτικές ύλες! 

Έφθασαν νύκτα στο στόχο και προσέγγισαν αθόρυβα το φυλάκιο. Διαπίστωσαν ότι δεν υπήρχε έξω σκοπός και πέρασαν ανενόχλητοι το συρματόπλεγμα. Η πόρτα του φυλακίου ήταν κλειστή. Ο περιπολάρχης ζήτησε τα εκρηκτικά! Ποιά εκρηκτικά, αφού τα είχαν.."ξεχάσει"; Για να μη ματαιωθεί η επιχείρηση, προσπάθησαν να την παραβιάσουν, αλλά δεν τα κατάφεραν. Ο θόρυβος ξύπνησε τους Γερμανούς, που αλαφιασμένοι πήραν τα όπλα και άρχισαν να πυροβολούν από τα παράθυρα, ρίχνοντας μαζί και χειροβομβίδες. Ένας ιερολοχίτης τραυματίσθηκε. Η περίπολος αντέδρασε με ρίψη χειροβομβίδων προς τα παράθυρα του φυλακίου και εκτοξεύοντας καταιγιστικά πυρά.

Η αντίσταση των Γερμανών δεν κάμφθηκε, ενώ τα πυρομαχικά της περιπόλου εξαντλήθηκαν. Αν είχαν τα εκρηκτικά μαζί τους, θα μπορούσαν να διαλύσουν την πόρτα και να κάνουν έφοδο, αιφνιδιάζοντας τον αντίπαλο. Φαντάζομαι τη λύσσα του περιπολάρχη για αυτούς που άφησαν τα εκρηκτικά! Τώρα το μόνο που απέμενε ήταν η αποχώρηση. Έφυγαν προς τον όρμο Αγ. Νικολάου, όπου βρίσκεται και το νησάκι του Άη Νικόλα. Δεν έγινε καμιά επαφή με το σκάφος. Και εδώ μπέρδεμα! Η περίπολος, κουβαλώντας και τον τραυματία έφυγε πάλι προς τα βόρεια, προς το αρχικό σημείο επιβίβασης στον όρμο Κολυμπητή, όπου γύρω στις 03.00ω. επιβιβάστηκε στο σκάφος και επέστρεψε στη Βάση.

Ατυχία ή κακός υπολογισμός με τα εκρηκτικά; Μετά τη στάση για την απόκρυψη φόρτων, δεν έγινε προφανώς ο έλεγχος υλικών που έπρεπε να παραληφθούν για τον στόχο. Ή μήπως έγινε υποεκτίμηση της αντοχής του φυλακίου και της αξίας των εκρηκτικών υλών; Τι λέτε και για τον συντονισμό; Έλεγχος και πάντα έλεγχος!!

Ό,τι και να ήταν, το πάθημα έγινε μάθημα σε όλους, για τις επόμενες επιχειρήσεις του Αιγαίου. Και τα πήγαν πολύ καλά!
Αυτοί που χάρηκαν ήταν οι Γερμανοί, που την γλύτωσαν πολύ φτηνά!!

Ανιχνευτής

Πηγή: "Ο Ελληνικός Στρατός στη Μέση Ανατολή" Εκδόσεις ΓΕΣ/ΔΙΣ 1995
          "Ιερός Λόχος 1942-1945" Αντιστρατήγου Ι.Κ. Μανέτα 1977

Ψαριανοί Αθληταί, Γίγαντες και Ρέκορτνμαν

Αναδημοσίευση από το μπλόγκ ΑΤΡΟΜΗΤΟΣ Αγ. Γεωργίου Συκούση

http://atromitosags.blogspot.com/2011/06/blog-post_29.html

Ψαριανοί Αθληταί, Γίγαντες και Ρέκορτνμαν

Δεν πρόκειται να κάνω ιστορία, αφού το Blog είναι αθλητικό, όμως οφείλω μία ανάλογη εισαγωγή μέχρι να καταλήξω στο αθλητικό κομμάτι. Πριν μερικές μέρες είχαμε την επέτειο της τραγικότερης στιγμής στην ιστορία των Ψαρών. Το ολοκαύτωμα του Παλιόκαστρου από τους προ αιώνια προκλητικούς και αντιπαθητικούς (κατ’ εμέ) για να μην γράψω τίποτα άλλο, Τούρκους.


Από την ιστορία γνωρίζουμε πως στα Ψαρά υπήρχαν άντρες με Α κεφαλαίο που το έλεγε η ψυχή τους. Παλικάρια σωστά, που αψήφησαν την ζωή τους για να σώσουν την πατρίδα μας, με πρώτον από όλους τον Κωνσταντίνο Κανάρη και από κοντά τους ανδρείους Νικόδημο και Παπανικολή.






Όλη την περίοδο της στυγνής Τουρκοκρατίας, ως άριστοι ναυτικοί οι Ψαριανοί στα ταξίδια τους αντιμετώπισαν πολλές προκλήσεις από Τούρκους και «αραπάδες» παλικαράδες παλαιστές. Αυτοί οι απολίτιστοι δούλοι, μπορεί να είχαν ανεπτυγμένους μύες αλλά από μυαλό…κουκούτσι. Οπότε μερικές φορές οι Ψαριανοί που προκλήθηκαν, φρόντισαν επιμελώς να τους δείξουν τα αθλητικά τους προσόντα.


Σας παραθέτω δημοσίευμα από την πολύ παλαιά εφημερίδα ΑΘΛΗΤΙΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ, κυκλοφορίας του 1932, όπου γίνεται λόγος για τα αθλητικά προσόντα των ανίκητων Ψαριανών, με ωραία περιστατικά. Επιδόσεις στην πάλη, όπου ξυλοφόρτωναν ανηλεώς τους δούλους παλαιστές των υπεροπτών Τούρκων, επιδόσεις ασύλληπτες στο τριπλούν και όχι μόνο.


Κάντε το κόπο να διαβάσετε για αυτά τα ανίκητα παλικάρια, που χάρη και σε αυτούς έχουμε την δυνατότητα εμείς σήμερα να ζούμε (για την ώρα) ελεύθεροι. Το κείμενο υπογράφει ο Δημήτρης Βρατσάνος, απόγονος μάλλον του Δημήτρη Βρατσάνου προέδρου της Βουλής των Ψαρών.


Σας βάζω σε δυο κομμάτια το απόσπασμα του πρωτοσέλιδου της εφημερίδας, για να μπορείτε να το διαβάσετε ανά στήλη και ως τρίτο μπορείτε να δείτε την μπροσούρα της εφημερίδας με το θέμα στις 20 Απριλίου το 1932.

Κωνσταντίνος Κανάρης

Ας ξεκινήσουμε μια κατηγορία αφιέρωμα σε σημαντικά πρόσωπα των Ψαρών τόσο αγωνιστές όσο και άλλους . Και φυσικά δεν μπορούμε να ξεκινήσουν από οποιονδήποτε άλλον πέραν του Κανάρη.

Υπογραφή Κ.Κανάρη

Ο Κωνσταντίνος Κανάρης από τις σημαντικότερες  μορφές του ναυτικού αγώνα κατά την Ελληνική Επανάσταση του 1821 και μετέπειτα ναύαρχος και πολιτικός, ο οποίος διετέλεσε πέντε φορές πρωθυπουργός της Ελλάδας.

Πρώτα χρόνια

Γεννήθηκε το 1793 στα Ψαρά (αρχεία Ναυτικού) όπου και μεγάλωσε .Ήταν το μικρότερο παιδί του Ψαριανού Δημογέροντα Μικέ Κανάριου και της Μαρώς (το γένος Μπουρέκα) Έμεινε πολύ μικρός ορφανός από πατέρα και έτσι άρχισε να δούλευε σε πλοία συγγενών του, κυρίως σ' αυτό του θείου του Μπουρέκα. Αρχικά το όνομά του ήταν "Κανάριος" και τελικά έγινε Κανάρης. Όταν πέθανε ο θείος του, στου οποίου το μικρό εμπορικό πλοίο εργαζόταν, ανέλαβε καπετάνιος του ο ίδιος σε ηλικία 20 ετών. Πήγε στην Οδησσό για πρώτη φορά το 1820. Ήξερε για τη Φιλική Εταιρεία αλλά δεν είχε γίνει μέλος της. Όταν έμαθε ότι ξέσπασε η επανάσταση στη Μολδαβία από τον Αλέξανδρο Υψηλάντη, έσπευσε αυθόρμητα να πάρει μέρος στον πρώτο "πολεμικό στόλο" των Ψαριανών υπό τον Ν. Αποστόλη. Από τους πρώτους μήνες ο Κανάρης ξεχώρισε για το θάρρος του και την αποφασιστικότητά του, κάνοντας επιδρομές στα μικρασιατικά παράλια ενώ κατόπιν εντάχθηκε στα πυρπολικά. Η ανατίναξη ενός τουρκικού δικρότου στην Ερεσό από τον Δημήτριο Παπανικολή τον παρακίνησε σε ανάλογο εγχείρημα.

Η ανατίναξη της τούρκικης ναυαρχίδας

Πίνακας του Νικηφόρου Λύτρα

Τον Ιούνιο του 1822, αφού ο ελληνικός στόλος δεν κατάφερε να σώσει τη Χίο από την τουρκική σφαγή, ο Κανάρης ανέλαβε να βάλει μπουρλότο στη ναυαρχίδα του Καρά Αλή, του επικεφαλής του στρατού που έσφαξε τους κατοίκους και έκαψε το νησί. Την επιχείρηση θα εκτελούσαν τα πυρπολικά του Κανάρη και του Ανδρέα Πιπίνου. Στο εγχείρημα βοήθησαν δύο παράγοντες: αφενός ότι η νύχτα ήταν πολύ σκοτεινή καθώς δεν είχε φεγγάρι και αφετέρου ότι στο κατάφωτο κατάστρωμα της ναυαρχίδας οι περίπου 2.000 Τούρκοι γιόρταζαν το Μπαϊράμι κι έτσι τα μέτρα φρούρησης ήταν ελλιπή. Η φωτιά απ' το μπουρλότο μεταδόθηκε ταχύτατα στο καράβι. Πριν προλάβουν να απομακρυνθούν απ' αυτό οι πρώτες σωστικές λέμβοι, η φωτιά έφτασε στην πυριτιδαποθήκη, η οποία ανατινάχθηκε. Ως αποτέλεσμα τα θύματα ήταν πάρα πολλά. Μεταξύ αυτών ο ναύαρχος Καρά Αλής, αξιωματικοί του και πολλοί ναύτες. Το πυρπολικό του Πιπίνου προσέγγισε την υποναυαρχίδα αλλά δεν κατάφερε να την καταστρέψει. Της προκάλεσε όμως αρκετές ζημιές.

Η ανατίναξη της τουρκικής ναυαρχίδας υπήρξε ένα από τα χαρακτηριστικότερα γεγονότα του κατά θάλασσαν αγώνα, έκανε δε πολύ μεγάλη εντύπωση στην Ευρώπη. Χρησιμοποιώντας σημερινή ορολογία, θα λέγαμε ότι βοήθησε επικοινωνιακά πολύ την Επανάσταση. Τόσο μεταξύ των επαναστατημένων Ελλήνων όσο και μεταξύ των Ευρωπαίων, ο Κανάρης πλέον ήταν ήρωας.

Η δράση του βεβαίως συνεχίσθηκε καθώς συνέχισε με μεγαλύτερη αποφασιστικότητα τον αγώνα. Ο Κακλαμάν Πασάς Μεχμέτ τοποθετήθηκε νέος ναύαρχος στη θέση του Καρά Αλή. Τον Οκτώβριο του 1822 βγήκε με το στόλο του στο Αιγαίο για να ανεφοδιάσει τα τουρκικά φρούρια στην Πελοπόννησο και να καταστείλει την Επανάσταση στα νησιά. Αγκυροβόλησε στην Τένεδο. Αλλά στις 29 Οκτωβρίου 1822, ο Κανάρης, συνοδευόμενος από το Δημήτριο Βρατσάνο, πέρασε ανάμεσα από τον τουρκικό στόλο και μην μπορώντας να προσεγγίσει το πλοίο του ναυάρχου, την καπουδάνα, κόλλησε το πυρπολικό του στην αντιναυαρχίδα "Ρίαλα-Γεμισί" και την τίναξε στον αέρα. Έχασαν τη ζωή τους 800 μέλη του πληρώματος, Τούρκοι αλλά και Χριστιανοί ναύτες που υπηρετούσαν στον οθωμανικό στόλο. Ο Κακλαμάν Πασάς Μεχμέτ σήκωσε άγκυρα και κατέφυγε με τη βοήθεια ούριου ανέμου στο Τσανάκ-Καλεσί, στα Δαρδανέλλια.

Το εγχείρημα της Αλεξάνδρειας

Τον επόμενο χρόνο, ο Κανάρης πραγματοποίησε επιθέσεις στα μικρασιατικά παράλια, αλλά χωρίς μεγάλη επιτυχία. Δεν μπόρεσε, επίσης, να κάνει τίποτε όταν το 1824 ο Χοσρέφ-Μεχμέτ Πασάς κατέστρεψε τα Ψαρά. Όμως, τον Αύγουστο του 1824 πυρπόλησε μια μεγάλη φρεγάτα του Χοσρέφ στη Σάμο και μια κορβέττα στη Μυτιλήνη. Η έλλειψη πόρων, ωστόσο, αποσυντόνισε το ναυτικό των Ελλήνων. Οι ναύτες έπαιρναν τα πλοία, σήκωναν όποια σημαία ήθελαν και επιδίδονταν στην πειρατεία. O Κανάρης κατάφερνε να επιβάλλει την πειθαρχία στα δικά του πληρώματα. Αλλά κι αυτός μέσα σ' αυτό το καθεστώς αναρχίας παραλίγο να σκοτωθεί το 1825 στην Αίγινα, την εποχή που ηΜπουμπουλίνα έχανε τη ζωή της στις Σπέτσες κατά τη διάρκεια μιας οικογενειακής διαμάχης.

Ο Κανάρης εισηγήθηκε στη Διοίκηση ένα παράτολμο εγχείρημα. Ο Μωχάμετ Άλη είχε συγκεντρώσει στην Αλεξάνδρεια περίπου 60 μεγάλα πολεμικά και τριπλάσια φορτηγά πλοία. Μ' αυτά προετοίμαζε το καλοκαίρι του 1825 να στείλει στρατό στην επαναστατημένη Ελλάδα (ο οποίος στρατός χρησιμοποιήθηκε αργότερα στην άλωση του Μεσολογγίου). Το σχέδιο του Κανάρη προέβλεπε να πάνε κάποια ελληνικά πλοία στην Αλεξάνδρεια και να κάψουν τον αιγυπτιακό στόλο. Έτσι θα σταματούσε και το λαθρεμπόριο που έκαναν Γάλλοι, φίλοι του Μωχάμετ Άλη, σε βάρος του ελληνικού αγώνα. Το σχέδιο εγκρίθηκε και η αρχηγία του ελληνικού στόλου ανατέθηκε στον πλοίαρχο Μανόλη Τομπάζη.

Στις 10 Αυγούστου 1825, ο Τομπάζης και ο Αντώνιος Κριεζής, μαζί με τα πυρπολικά του Ανδρέα Μιαούλη, του Μανώλη Μπούτη και του Κανάρη, έφθασαν έξω από την Αλεξάνδρεια. Την έκτη εσπερινή ώρα που έφθασαν προ της Αλεξάνδρειας, έπλεε μεν ούριος άνεμος αλλά για να μπουν μέσα στο λιμάνι χρειάζονταν κάποιον πιλότο επειδή υπήρχαν πολλοί ύφαλοι.

Κ. Κανάρης, του Λουί Ντυπρέ.  

Ο Κανάρης θεώρησε ότι έπρεπε να επιτεθεί άμεσα γιατί ήταν τέτοια η διάταξη των αιγυπτιακών πλοίων που με τον άνεμο ο οποίος φυσούσε, θα υφίσταντο πανωλεθρία σε μια επίθεση με πυρπολικά. Εξαπατώντας τον πιλότο, ύψωσε ρωσική σημαία και μπήκε μόνος του στο λιμάνι. Προσπάθησε να πλησιάσει τον εχθρικό στόλο αλλά ο άνεμος έπεσε ξαφνικά, οπότε άρχισε να κόβει βόλτες μέσα στο λιμάνι, προσπαθώντας να φθάσει στον μυχό. Όταν βρέθηκε δίπλα στο γαλλικό πολεμικό "Μέλισσα", κατάλαβε ότι είχε γίνει αντιληπτός. Έβαλε λοιπόν φωτιά στο πυρπολικό, μπήκε με τους ναύτες του στη βάρκα διαφυγής και προσπάθησε να βγει απ' το λιμάνι. Το πλήρωμα της "Μέλισσας" άρχισε να πυροβολεί και το πυρπολικό και τη βάρκα του Κανάρη. Ο άνεμος δυνάμωσε και το πυρπολικό, καιόμενο, πλησίασε τον αιγυπτιακό στόλο απειλητικά. Ο πλοίαρχος Αργκύς, κυβερνήτης της "Μέλισσας" έγραψε στην έκθεσή του: "Εάν το πλοίον αυτό προσκολλάτε κατά κακήν μοίραν εις την φρεγάταν της πρωτοπορίας, η σύγχυσις ήθελε εμπέσει εις τον υπόλοιπον στόλον, τα δε άλλα δύο πυρπολικά ήθελον προσδράμει, προσβάλλοντα έτερα πλοία. Η καταστροφή θα ήτο τρομερά, ολοκληρωτική δε η νίκη των Ελλήνων. Αλλ' η Μέλισσα κατά κάποιον τρόπο τους παρημπόδισε". Ο Κανάρης, ενώ έβαλλαν εναντίον του και από τα πλοία και από παράκτια πυροβολεία, κατάφερε να διαφύγει και να φθάσει στον ελληνικό στόλο, ο οποίος είχε ήδη υψώσει ελληνική σημαία. Ο Μωχάμετ Άλη πήρε μερικά πλοία και κυνήγησε τους Έλληνες μέχρι τις ακτές της Καραμανίας χωρίς αποτέλεσμα.

Το ότι ο στόχος δεν επετεύχθη δεν οφείλεται σε λάθος του Κανάρη και ούτε μειώνει το μεγαλείο του εγχειρήματος. Οι επαναστατημένοι Έλληνες θεώρησαν την πράξη του Κανάρη πλήρη τόλμης και πατριωτισμού αλλά κάποιοι Ευρωπαίοι δυσαρεστήθηκαν και την είδαν σαν αχαρακτήριστη πειρατική πράξη λόγω της χρήσης ξένης σημαίας υπό επισήμου καταδρομέως. Η αγγλόφιλη "Εφημερίς της Ύδρας", σε μια εποχή που υπήρχαν διαμάχες για το ζήτημα της βασιλικής υποψηφιότητας (κάθε μεγάλη δύναμη ήθελε ο νέος βασιλιάς των Ελλλήνων να προέρχεται από τον δικό της βασιλικό οίκο) κατηγόρησε τους Γάλλους επειδή ο φιλοτουρκισμός τους έγινε αιτία να ματαιωθεί ένα μεγάλο απελευθερωτικό εγχείρημα.

Η πολιτική σταδιοδρομία

Ο Κανάρης φαίνεται πως δεν έβλεπε τους Γάλλους ως εχθρούς. Αντιθέτως, έστειλε τον γιο του, τον Θεμιστοκλή, να εκπαιδευθεί στο Παρίσι υπό την επίβλεψη τού εκεί Φιλελληνικού Κομιτάτου, το οποίο άλλωστε τον είχε προσκαλέσει. Το 1826 τοποθετήθηκε κυβερνήτης του νέου πλοίου "Ελλάς" και το 1827 εξελέγη πληρεξούσιος των Ψαρών στη Εθνοσυνέλευση της Τροιζήνας.

Ο Κωνσταντίνος Κανάρης ήταν ένα από τα λίγα πρόσωπα στα οποία είχε εμπιστοσύνη ο Ιωάννης Καποδίστριας, ο πρώτος κυβερνήτης της ανεξάρτητης Ελλάδος. Ο Καποδίστριας θα τον διορίσει αρχικά φρούραρχο της Μονεμβασιάς και κατόπιν διοικητή μιας ναυτικής μοίρας που θα πολεμήσει τους αγγλόφιλους και τους αντικυβερνητικούς της Ύδρας. Στον Κανάρη ανατέθηκε να συλλάβει τον Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη, όταν ο τελευταίος δραπέτευσε από το Ναύπλιο. Απογοητευμένος λόγω της δολοφονίας του Καποδίστρια, ο Κανάρης αποσύρθηκε στη Σύροόπου ιδιώτευσε για ένα διάστημα..

Πέτρος Mωραΐτης. O ναύαρχος K.Kανάρης 1870

Όταν ήρθε στην Ελλάδα ο Όθωνας, τον διόρισε καταρχήν πλοίαρχο γ΄ τάξεως κι έπειτα ναύαρχο. Μετά τη μεταπολίτευση του 1843, ο Κανάρης έγινε υπουργός Ναυτικών στην κυβέρνηση Ανδρέα Μεταξά και κατόπιν στην κυβέρνηση Ιωάννη Κωλέττη. Το 1854 έγινε υπουργός Ναυτικών στην κυβέρνηση Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου. Επειδή οι ιδέες του γίνονταν όλο και περισσότερο αντιμοναρχικές, το 1861 αρνήθηκε τη σύνταξη που του χορήγησε η Κυβέρνηση.
Το καλοκαίρι του 1862 ο Όθωνας του ανέθεσε τον σχηματισμό κυβέρνησης. Ο Κανάρης πρότεινε έναν κατάλογο με υπουργούς, που όλοι τους είχαν σχεδόν επαναστατικές απόψεις, λέγοντας στον Όθωνα ότι μόνο με τέτοια κυβέρνηση και η μοναρχία θα ήταν δυνατό να σωθεί και η τάξη στη χώρα να διατηρηθεί. Ο Όθωνας όμως δεν δέχθηκε και έδωσε την εντολή στον Ιωάννη Κολοκοτρώνη. Ο Κανάρης πέρασε ανοιχτά στην αντιπολίτευση.

Ο Κανάρης προσχώρησε στην αντιπολίτευση και μετά την έξωση του Όθωνα έγινε μέλος τής υπό τον Δημήτριο Βούλγαρη τριανδρίας (μαζί και με τον Μπενιζέλο Ρούφο) που σχημάτισε προσωρινή κυβέρνηση. Ο ίδιος πήγε ως επικεφαλής επιτροπής στη Δανία για να προσφέρει το θρόνο στον μετέπειτα βασιλιά Γεώργιο Α'. Διετέλεσε υπουργός Ναυτικών στην κυβέρνηση Ρούφου.

Ο Κ. Κανάρης με την κυβέρνηση του 1864 

 Κατόπιν το 1864 σχημάτισε ο ίδιος κυβέρνηση, μετά από ένα μήνα παραιτήθηκε και σχημάτισε και πάλι κυβέρνηση, η οποία παρέμεινε επί ένα χρόνο στην εξουσία. Κατόπιν παραιτήθηκε οριστικά, θέλοντας να αποσυρθεί από τον δημόσιο βίο καθώς είχε υπερβεί τα 75 χρόνια. Στο σπίτι όπου έμενε, στην Κυψέλη, συνέρρεαν πολίτες από παντού για να δουν τον «Ναύαρχο», όπως τον αποκαλούσαν. Το 1877 και σε ηλικία 84 ετών έπειτα από πανελλήνιο αίτημα ετέθη επικεφαλής οικουμενικής κυβέρνησης για να αντιμετωπιστούν οι δύσκολες για την χώρα περιστάσεις που δημιούργησε ο Ρωσοτουρκικός πόλεμος .Πρωθυπουργό θα τον βρει ο θάνατος στις 2 Σεπτεμβρίου του ίδιου έτους στο ταπεινό σπιτάκι της Κυψέλης. Στην τελευταία του κατοικία στο Α Νεκροταφείο Αθηνών θα τον συνοδέψουν όλοι από τον Βασιλιά μέχρι τον τελευταίο ζητιάνο των Αθηνών . Αποδεικνύοντας την απεριόριστη αγάπη και τον σεβασμό που όλοι οι Έλληνες έτρεφαν για αυτό τον μεγάλο Ψαριανό.

Ο απλός τάφος του Ήρωα στο Α Νεκροταφείο Αθηνών  

Πηγή: http://el.wikipedia.org

Για τα Θεοφάνεια

Ενα παραδοσικό  ποιήμα (ίσως πρόκειτε για παλαιά κάλαντα) που μου έλεγε η γιαγιά μου για τα Θεοφάνεια λέει

Λοιπόν περικαλούμαστε

Αν ίσως κι αν κοιμάστε

Με προθυμιά ξυπνήσετε

Και μένα αφουγκράστε.

Μηνύματα χαρμόσυνα

Ήρθαμε να σας πούμε

Πως ο Χριστός βαφτίζετε

Σήμερα να χαρούμε

Αυτή δεν είναι εορτή

Ωσάν την περασμένη

είναι μεγάλη και φρικτή

και δοξολογισμένη.

Γιατί ειν’ τα Θεοφάνια

Ανθρώπου σωτηρία

Που καταδέχτει ο Χριστός

Χωρίς να έχει χρεία.

Στην Γαλιλαία ήτανε

Κι ήρθε στον Ιορδάνη

Να παραλάβει βάφτισμα

Από των Ιωάννη.

‘’Κάνε το γρηγορότερο

προφήτη Ιωάννη

και βάφτισε με γρήγορα

η κορυφή μου άπτει’’

‘’Εγώ είμαι δούλος σου Χριστέ

και πως να σε βαφτίσω

την άχραντο σου κεφαλή

πως ημπορώ ν’ αγγίξω

Τα χέρια μου να μην καούν

και σαν κερί αναλύσουν

Την Άγια σου κεφαλή

Σα θα την ακουμπήσουν;

Άπλωσε ο Πρόδρομος

Το δεξιό του χέρι.

Θαύμα μεγάλο έγινε

στην γη στην οικουμένη.

Ο ουρανός εσχήστηκε

και βγήκε περιστέρι

[;;;]

Που Άγιο Πνεύμα ήτανε

Δια να μαρτυρήσει

Πως ο Χριστός βαφτίζετε

Σ’ Ανατολή και Δύση.

Οι θάλασσες οι ποταμοί

Απ’ την χαρά τους τρέμον

Και άλλοι απ’ την τρομάρα τους

Αστράφτανε και  φεύγαν.

Κι ακόμα ως τα σήμερα

Οι ναύτες το κρατούνε

Να βαφτιστούνε τα νερά

στο πέλαγος να βγούνε

Φοινίκια , ξεροτήγανα

καμπόσα λεπτοκάρυα

μια μπότσα με γλυκό κρασί

να πιουν τα παλικάρια.

Kαλή Χρονιά!!!!!